Τροφή για σκέψη

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Για να λέμε την αλήθεια, γιατί εδώ που φτάσαμε κανείς δεν μπορεί πια να κρυφτεί. Κανένα πρόβλημα με τις τράπεζες δεν θα υπήρχε αν οι Έλληνες δεν έτρεχαν να σηκώσουν τις καταθέσεις
τους. Κανένα. Είναι άλλο πράγμα να έχουν απόθεμα 260 δισεκατομμυρίων και άλλο 125.

Επί πέντε χρόνια δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να αποδυναμώνουμε το τραπεζικό σύστημα. Εμείς να σωθούμε και ας καεί η Ελλάδα. Τα δικά μας λεφτά να περιφρουρήσουμε κι ας φάει η μαρμάγκα τις οικονομίες του διπλανού. Γιατί έτσι συμβαίνει. Όσο πιο πολλά χρήματα φεύγουν από τις τράπεζες τόσο πιο επισφαλείς γίνονται οι αποταμιεύσεις που μένουν.

Απαθείς οι κυβερνήσεις έβλεπαν τον κόσμο να τρέχει στα γκισέ. Ουδείς αρμόδιος επισήμανε τον κίνδυνο αφαίμαξης. Ακόμα κι όταν η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοίνωσε επίσημα ότι ρευστότητα 45 δισεκατομμυρίων έχει μεταφερθεί από τα ταμεία των τραπεζών στα στρώματα και στα ντουλάπια των σπιτιών, όλοι αντιμετωπίσαμε το θέμα όχι σαν ένα θανάσιμο κίνδυνο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά σαν μία ακόμη ελληνική ιδιοτροπία.

Σαν ένα βίτσιο του Έλληνα να κοιμάται δίπλα σε τούβλα από 50ευρα ή 100ευρα. Τι να την κάνεις τη γκόμενα άμα έχεις τουβλάκια από ευρώ. Βλέπεις τα τελευταία χρόνια ο πανικός του Έλληνα έγινε πιο ...απαιτητικός. Για να εκδηλωθεί, δεν θέλει μόνο αγορές στα σούπερ μάρκετ, αλλά και απόσυρση καταθέσεων.