Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Ο Καίσαρης για την Α.Ε.Κ

ethnos.gr

Οι έντεκα μήνες μιας ποδοσφαιρικής σεζόν είναι μια ζωή. Από τον Ιούλιο που αρχίζει η προετοιμασία, μέχρι τον Μάη που ξυρίζουν τον γαμπρό, είναι μια Οδύσσεια: Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι Λαιστρυγόνες και τι Κύκλωπες θα βρει μπροστά του. Πόσους καπετάνιους θα χρειαστεί να 



αλλάξει. Αντε να λέγανε στους ΑΕΚτζηδες, στην αρχή της σεζόν, ότι η ομάδα θα σήκωνε το Κύπελλο με τον Στέλιο Μανωλά στον πάγκο. Τον τρίτο προπονητή μέσα σ' αυτούς τους έντεκα μήνες.

• Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015. Η ΑΕΚ γνωρίζει τη συντριβή (0-4) στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό. Την Τρίτη 20, ύστερα από τρεις μέρες, απολύεται ο Τραϊανός Δέλλας. Η φιλοδοξία να βγάλουμε έναν προπονητή, μέσα από τα σπλάχνα μας, ένα δικό μας παιδί, δεν ευδοκίμησε.

• Αναλαμβάνει υπηρεσιακός ο Στέλιος Μανωλάς κι ακολούθως προσλαμβάνεται ο Γκουστάβο Πογιέτ. Οχι για έξι μήνες, με οψιόν της ΠΑΕ για ανανέωση, όπως γίνεται σχεδόν πάντα, σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά μέχρι το τέλος της σεζόν και μετά το συζητάμε. Ρίσκο από την πλευρά του Μελισσανίδη. Κι αυτό αποδείχθηκε όταν τα συζητήσανε (μέσω του μάνατζερ του Ουρουγουανού) και δεν τα βρήκανε. Ο Πογιέτ βγαίνει και λέει ότι «στο τέλος της σεζόν φεύγω» κι ο Μελισσανίδης τον διώχνει αυθημερόν.


• Ηταν Τρίτη 19 Απριλίου, παραμονή του πρώτου ημιτελικού με τον Ατρόμητο, όταν επιστρατεύεται για δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν ο Μανωλάς.

Επαιξε κορώνα-γράμματα

Ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο. Στο κορώνα-γράμματα η πρόκριση και τεράστια η ευθύνη αν η ΑΕΚ έμενε έξω από τον Τελικό. Τελικά πέρασε. Ο Τελικός έγινε ύστερα από χίλια μύρια κύματα και το Κύπελλο το σήκωσαν οι ποδοσφαιριστές με τις κίτρινες φανέλες κι ο Στέλιος Μανωλάς. Ούτε ο Νίκος Φώσκολος τέτοιο σενάριο. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο: Η αποθέωση του απρόβλεπτου. Ο Φέρναντο Σάντος είναι που έχει πει «όποιος φοβάται παίρνει σκύλο». Σπάνια η ποδοσφαιρική σεζόν είναι μια ευθεία γραμμή. Το ότι οι αποφάσεις πρέπει να είναι σωστές είναι αυτονόητο. Πρέπει να είναι και άμεσες. Κι αυτός που τις παίρνει πιστώνεται την επιτυχία της σωστής επιλογής ή χρεώνεται την αποτυχία του λάθους. Δεν είχε κάποια ιδιαίτερη παρουσία η ΑΕΚ σ' αυτήν τη σεζόν.

Δεν βγήκαν σε μεγάλο ποσοστό οι μεταγραφές, λίγα τα καλά παιχνίδια κι αυτό που κυριάρχησε ήταν η ακροβασία στο τεντωμένο σκοινί. Εκεί που είχε κερδίσει όλα τα εντός έδρας ντέρμπι έμενε στην ισοπαλία στην Καλλονή κι έτρωγε τρία γκολ στη Λιβαδειά. Οριακή η πρόκριση απέναντι στον Ατρόμητο. Η εικόνα της ομάδας δεν άφηνε πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Την πρώτη φορά που βρέθηκε απέναντι στον Ολυμπιακό, το κοντέρ έγραψε τέσσερα. Ποιος ασχολείται όμως με όλα αυτά; Αυτό που έμεινε από τη σεζόν ήταν το εντυπωσιακό φινάλε. Οι δυο εντυπωσιακές ρεβάνς απέναντι στον εχθρό. Και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο. Η ΑΕΚ δεν επέστρεψε για να τσακώνεται με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό για τη δεύτερη θέση. Αυτή έσπασε το αήττητο του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Αυτή υποχρέωσε την περασμένη τους ποδοσφαιριστές με τις ερυθρόλευκες φανέλες να χειροκροτούν τον Μάνταλο όταν ανέβαινε τα σκαλιά του ΟΑΚΑ για να παραλάβει το Κύπελλο. Κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει καλύτερη επιστροφή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου