Τσίμπημα από μέδουσα

Είναι θαλάσσια ασπόνδυλα, που τα συναντούμε σε όλες τις θάλασσες.

Στη Μεσόγειο και στο Κρητικό πέλαγος υπάρχει αφθονία από μέδουσες, που κινούνται συνήθως κοπαδιαστά και τις μεταφέρει εύκολα ο αέρας, παρόλο που κινούνται και μόνες τους, αλλά πολύ αργά.

Έχουν σχήμα καμπάνας, από το κοίλο της οποίας προβάλλουν πολλά πλοκάμια. Τα πλοκάμια αυτά, στην άκρη τους έχουν μικρές βεντούζες στη επιφάνεια των οποίων υπάρχουν ειδικά κύτταρα που εκκρίνουν μία τοξική ουσία , όταν έρθουν σε επαφή με το “θύμα”. Αναφέρω τον όρο “θύμα” γιατί θέλω να τονίσω ότι με τον τρόπο αυτό νεκρώνουν κάθε αντίδραση μικρών ψαριών , τα οποία αποτελούν την βασική τροφή τους, μαζί με το ζωικό πλαγκτό της Θάλασσας.

Η επιφάνεια της ¨καμπάνας” είναι ζελατινώδης και έτσι γλυστρούν μέσα στο νερό.

Σε μερικές χώρες του Ειρηνικού (Ιαπωνία-Κίνα), το ζελέ αυτό, μετά από κατάλληλη επεξεργασία, χρησιμοποιείται και ως τροφή, σε φέτες ή πολτοποιημένο.

Έχουν μάτια στρογγυλά μέσω των οποίων έχουν ευρυγώνια όραση, καθώς επίσης αντιλαμβάνονται μυρωδιές και το φως. Κάποιοι ανέπτυξαν θεωρητικές επιστημονικές τοποθετήσεις, ότι το άρωμα των αντιηλιακών τις προσελκύει, αυτό όμως δεν έχει αποδειχθεί.

Προβλήματα στον άνθρωπο μετά από επαφή με μέδουσα!

Χρησιμοποιώ τον όρο επαφή, διότι δεν πρόκειται για τσίμπημα, αλλά για πολλαπλές βλάβες και σε άλλοτε, άλλη έκταση του δέρματος.

Μόλις ακουμπήσει τυχαία ή σκόπιμα το δέρμα του ανθρώπου, στρέφει αμέσως τα πλοκάμια της, τα οποία κολλούν σαν βεντούζες και τα κύτταρα τα οποία αναφέραμε παραπάνω, εκκρίνουν την τοξική ουσία, που είναι υπεύθυνη για όλα τα συμπτώματα, ήπια, μέτρια ή και σοβαρά, σπανίως.

Τα πλέον συνήθη είναι, τσούξιμο (εξ’ου και ο όρος τσούχτρα), έντονο αίσθημα κνησμού και πόνος στην περιοχή της βλάβης.

Πολύ σπάνια, σε ευαίσθητα άτομα, παρατηρείται γενικευμένη αλλεργική αντίδραση και σπανιότερα, η πλέον επικίνδυνη αντίδραση, η αναφυλαξία, που μπορεί να είναι και θανατηφόρος, γιατί οδηγεί και σε πνιγμό, εκτός του κινδύνου της αντίδρασης αυτής καθεαυτής.