Εκεί κατάντησε ο πολιτικός διάλογος

Είδα χτες, αρκετά αποσπάσματα από τη συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά.
Θα το επικεντρώσω στους δυο αρχηγούς (τρομάρα τους).
Ο μεν ένας ενώ είναι μόλις 42 ετών μιλούσε λες κι έχει την εμπειρία ενός 80χρονου. Λες και πρόλαβε να τα μάθει ΟΛΑ με ούτε καν 2 χρόνια πρωθυπουργίας. Με έναν λόγο λαϊκίστικο. Δίχως την παραμικρή διάθεση αυτοκριτικής. Για ένα μύριο κωλοτούμπες που έχει κάνει από τότε που ανέλαβε την (;;;;) εξουσία. Μ' ένα ύφος αλαζονικό. Τραγικός.
Από την άλλη ο Κούλης.
Που αν δε λεγόταν Μητσοτάκης, δεν ξέρουμε καν αν  θα ήταν βουλευτής. Ο οποίος για να μας πείσει, μας είπε ότι πήρε σε 7 χρόνια 3 πτυχία. Λες κι απ' αυτό θα κριθεί. Με εξυπνακισμούς. Κι εκπροσωπώντας ένα κόμμα που ( οκ, όχι στο βαθμό που ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ) μάς έφερε στη σημερινή κατάσταση.
Μιλάμε για δυο πρόσωπα που μεγάλωσαν στα πούπουλα, με όλη την οικονομική άνεση να κάνουν ό,τι θέλουν όποτε το θέλουν και τώρα προσπαθούν να μας πείσουν με κάθε φαιδρό τρόπο ότι έχουν ξεσκιστεί στη δουλειά.
Συναγωνίζονται ποιος θα πει την καλύτερη εξυπνάδα για να εισπράξει το χειροκρότημα των χαχόλων από κάτω. Εριστικοί, αλαζόνες, εγωμανείς, υπερφίαλοι, επιδειξιομανείς.
Και λες... Έχει κι άλλο κατήφορο;