Για την μπασκετική Α.Ε.Κ

Το ότι η μπασκετική Α.Ε.Κ , φέτος, θα είναι διαφορετική, δλδ. καλύτερη είχε φανεί από τα φιλικά ακόμα του Σεπτεμβρίου και κάποιοι ... με λοιδορούσαν.

Τους έλεγα, άλλο στον άσο Κατσίβελης - Παπαντωνίου κι άλλο Ούκιτς - Ντίξον.
Κι άλλα πολλά.

Από τα πρώτα ματς, φάνηκε επίσης ότι ο ΖΝΤΟΒΤΣ, που πέρσι δικαίως τον ξεσκίζαμε, έχει βάλει τη σφραγίδα του. Καλύτερη άμυνα και πιο ορθολογικές, 'κανονικές' επιθέσεις, με αρχή και τέλος, ρε αδερφέ...
Προσωπικά, η Α.Ε.Κ ως τώρα, ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και σ' επίπεδο αποτελεσμάτων: 20 πόντους την τέταρτη της Ιταλίας, κάθε άλλο παρά λίγο είναι.
Και χτες; Νίκη στην Πυλαία μετά από 9 χρόνια (το διευκρινίζω) στην κανονική περίοδο. Και το κυριότερο; Η ομάδα σε κακή βραδιά και σε μια εχθρική έδρα, με ανύπαρκτο τον Βασιλειάδη κι ανέτοιμο τον Ιβάνοβιτς, γύρισε το ματς στο τελευταίο δεκάλεπτο. Τέτοια σκηνικά, δλδ. να γυρνάς ένα ματς που φαίνεται σχεδόν χαμένο έκανε η ΑΕΚ την εποχή του Ίβκοβιτς, γι' αυτό λάτρεψα τον Σοφό...
Δυο πράγματα φοβάμαι: Ένα, ότι ο Φάλκερ είναι λίγος για το φετινό δημιούργημα. Και δεύτερον, την κούραση απ' τα συνεχή παιχνίδια (εκεί θα πρέπει ο Ζντοβτς να δώσει πιο πολύ χρόνο συμμετοχής σε Μωραΐτη, Χαριτόπουλο, Τσαλμπούρη, Σκουλίδα).