Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Υπάρχει μέλλον στα μουσικά περιοδικά;

* Το άρθρο πρωτοεμφανίστηκε στις 26 Δεκ. 2016 στο http://yearzofmetal.blogspot.gr/2016/12/blog-post_26.html

Θλίψη και τεράστιο περαιτέρω προβληματισμό (στον χρόνια τώρα, υπάρχοντα...) για το μέλλον (και) του μουσικού τύπου


προκάλεσε το αιφνίδιο κλείσιμο του ομίλου Teamrock στο οποίο

φιλοξενούνταν και το αγγλικό Metal Hammer.
ΟΚ, τα έντυπα περιοδικά ενδεχομένως να έκλεισαν κι από κακοδιαχείριση αλλά το σίγουρο είναι ένα: Ο (έντυπος) μουσικός τύποςπνέει τα λοίσθια.
Ο μουσικός κόσμος γενικά έχει άρδην αλλάξει. Οι άνθρωποι ακούνε μουσική με τη λογική του fast food: Κλικ στο κάθε Youtube, ακούω ένα τραγούδι, δύο,τρία, μάλλον όχι και μέχρι και τέλος τα ποστάρω στο Facebook για να δείξω ότι είμαι μουσικόφιλος και καλά, δε δείχνω ενδιαφέρον να εμβαθύνω στους στίχους, δε μ' ενδιαφέρει να ενημερωθώ για το artwork τού εξώφυλλου, δεν ψάχνω ποιος παίζει τύμπανα κλπ. Αυτά τα κάνω εγώ και μερικοί λίγοι ακόμη, που θεωρούμαστε γραφικοί. Όταν λοιπόν το τραγούδι που είναι ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα το αντιμετωπίζουμε σαν ... 'δώσε μια τσίχλα ρε φίλε', τότε το μουσικό μέλλον ευρύτερα είναι ζοφερό. Πριν πάω στα μουσικά περιοδικά να πω ότι τα καταστήματα - αλυσίδες, ποτέ δε σκέφτηκαν εμάς, τους έχοντες τη διάθεση ν' αγοράσουμε (και το κάνουμε πού και πού...) το φυσικό προϊόν να ρίξουν σε λογικό πλαίσιο τις τιμές. Δε μπορεί ένα metal cd εικοσαετίας να κοστίζει 15 ευρώ, προφανώς περισσότερο απ' ό,τι κόστιζε όταν πρωτοβγήκε... Κλείνει η παρένθεση.
Στο μουσικό τύπο, τώρα: Χτες απεβίωσε ο George Michael. Τεράστια είδηση. Την μάθαμε όλοι, λίγες ώρες μετά. Αν κυκλοφορούσε ένα περιοδικό τύπου 'ΠΟΠ και ΡΟΚ', θα το μαθαίναμε μέρες, ίσως κι έναν μήνα μετά (ως μηνιαίο). Μπαγιάτικο. Το θέμα δείχνει να μην είναι οικονομικό. Ένα οποιοδήποτε μηνιαίο περιοδικό στην Ελλάδα κοστίζει από 3-5 ευρώ. Όσο να πιεις έναν καφέ για μια ωρίτσα με την γκόμενά σου.
Απλούστατα όμως υπάρχει η γενικότερη αδιαφορία να μπεις στα ενδότερα της μουσικής (βλ. παραπάνω) και φυσικά η ταχύτητα της είδησης που στο web ήταν είναι και θα είναι ΑΝΙΚΗΤΗ.
Οι έξυπνοι περιοδικάδες (sic), σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κρατήσουν τους τελευταίους (ρομαντικούς) αναγνώστες πρέπει ν' αναζητούν τους ενδεδειγμένους τρόπους: Τ' αφιερώματα είναι μια λύση. Αφιέρωμα στο power metal π.χ. ή στο grunge. Έχουν μια διαχρονικότητα κι έναν συλλεκτικό χαρακτήρα.
Δεν ξέρω αν ποτέ η μουσική στο μέλλον θ' αντιμετωπίζεται με την ιερότητα που την αντιμετωπίζαμε εμείς κυρίως στη δεκαετία του '80 (δεν είναι τυχαίο ότι οι σημερινοί 40άρηδες, 50άρηδες ακόμη κι αν πλέον δεν ενημερώνονται για την τρέχουσα μουσική, παρά ταύτα έχουν μουσική παιδεία...), αλλά σίγουρα ο κανόνας είναι δεδομένος: Όταν κάτι σού παρέχεται (παν)εύκολα, δεν το ΕΚΤΙΜΑΣ ( κι ο νοών νοείτω...).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου