Στην αποχαύνωση του 'Survivor'

Στην Ελλάδα τής (ντεμέκ) κρίσης, το 'Survivor' κάνει απίθανα νούμερα:

Ο συνταξιούχος παππούς βλέπει...

Η συνταξιούχος γιαγιά βλέπει...

Εφηβάκια περπατάνε στο δρόμο και τ 'ακούω να λένε ότι θ' αποχωρήσει ο τάδε, με μια οικειότητα  λες και πρόκειται για άτομα της οικογενείας τους...

30άρηδες που έχουν μια πλειάδα άλλων επιλογών βλέπουν...

Πολλοί βλέπουν...

Αν δε βλέπεις το πρόγραμμα αυτό, προσπαθούν κάποιοι να σε παρουσιάσουν ως εξωγήινο και ντεμοντέ... 'Καλά, δε βλέπεις Survivor;'

Δηλαδή τι να δω; Τον Σπαλιάρα; Τη Βαλαβάνη; Που την ξέραμε 5-10 απ' το Kick off να παρουσιάζει ένα ματσάκι και τώρα την ξέρει όλη η Ελλάδα; Ποιον και ποιους;

Έλα μωρέ για το χαβαλέ, λέει ο άλλος. Άσε φίλε, για χαβαλέ έχω πολύ καλύτερα πράματα να κάνω. Καλύτερα. Κι εσύ έχεις ή μάλλον θα μπορούσες να έχεις. Ακόμα και τηλεόραση, δεν την αποκλείω. Αλλά κάτσε να γελάσεις με κάτι. Κάτσε να μάθεις κάτι. Κάτσε να ενημερωθείς για κάτι. Γελάς, μαθαίνεις ή ενημερώνεσαι με Survivor;

Φυσικά, δεν είμαι ελιτιστής. Φυσικά, εσύ που βλέπεις, μπορεί να είσαι πιο έξυπνος από μένα, κανένα θέμα...

Αλλά σε μια Ελλάδα (αληθινών και ψεύτικων) προβλημάτων, δε μπορεί να είναι πρώτο θέμα συζήτησης 'ποιος θ' αποχωρήσει από το Survivor'.

Και στη γνωστή θεώρηση 'Έχουμε την κυβέρνηση που μας αξίζει κλπ.', προσθέτω (γιατί άλλες φορές το ξεχνούσα) έχουμε και την τηλεόραση που μας αξίζει. Εμείς (οι λιγότεροι...) τι φταίμε...