Ο (τραγικός) επίλογος για το Αμβούργο...

Αμβούργο έγινα πιτσιρικάκι, τέλη 70s, με τον Κέβιν Κίγκαν να έχει έρθει και με πολλούς Γερμανούς παικταράδες.

Στην ουσία το Αμβούργο διαδεχόταν σε αίγλη (αλλά και σε τίτλους) την μεγάλη Μπορούσια Μένχεν Γκλάντμπαχ της δεκαετίας του '70.

Το έβλεπα λοιπόν στην ΕΡΤ, στα παιχνίδια που η κρατική έδειχνε τότε με το σταγονόμετρο.

Μπορεί σήμερα, στους πιτσιρικάδες που έχουνε εικόνισμα στο μαξιλάρι τους τον Μέσι και τον Ρονάλντο, ο υποβιβασμός του Αμβούργου να μην τους λέει τίποτε, αλλά για μας τους 40+, λέει πολλά.

Μιλάμε για ιδρυτικό μέλος της Bundesliga στις αρχές της δεκαετίας του '60 και όπως ξέρετε τη μοναδική ομάδα μέχρι προχτές που δεν είχε πέσει ποτέ Β' κατηγορία.

Σήμερα, η κορυφαία διοργάνωση είναι το Champions League, πρώην Πρωταθλητριών.

Ε λοιπόν, το Αμβούργο είναι απλούστατα μία από τις τρεις μόνο γερμανικές ομάδες που έχει πάρει την τεράστια κούπα, το 1983, στην Αθήνα. Και δεύτερη χρονικά. Μεγάλη υπόθεση.

Αλλά όχι μόνο. Πήγε και το 1980 τελικό, κι έχασε απ' την τεράστια τότε Φόρεστ του υπερτεράστιου Μπράιαν Κλαφ... Κι επειδή η ομάδα του '83 είναι λίγο πολύ γνωστή, να θυμίσω ότι στο χαμένο τελικό του '80 έπαιζαν κάποιοι παίκτες όπως ο Κάργκους, ο Καλτς, ο Κίγκαν, ο Ιερόνιμους, ο Χρούμπες, ο Μέμερινγκ, ο Γιουγκοσλάβος Μπούλιαν κι ο Μάγκατ.

Ευρωπαϊκά, προσθέστε 1 Κυπελλούχων κι έναν τελικό Κυπελλούχων, έναν τελικό ΟΥΕΦΑ και 2 Κύπελλα Ιντερτότο. Δεν τα λες και λίγα.

Συν 12 εγχώριους τίτλους.

Προχτές, στο τελευταίο νικηφόρο πριν τον υποβιβασμό ματς με την Γκλάντμπαχ, το γήπεδο είχε 57.000 οπαδούς, ήτοι ασφυκτικά γεμάτο. Και τις πιο πολλές φορές, παρά την παρακμή της τελευταίας δεκαετίας, γεμάτο ήταν.

Κι επειδή, πήγα πολύ μακριά, κάτι πιο κοντινό για ν' αποδείξω, πώς δίχως να το καταλάβεις, παίρνεις την κατηφόρα: Το 2010, δλδ. πριν 8 έτη ΜΟΝΟ, το απαξιωμένο πλέον Αμβούργο, είχε φτάσει στα ημιτελικά του Europa League χάνοντας τον τελικό στις λεπτομέρειες από την τότε ισχυρή Φούλαμ. Και στο Αμβούργο, έπαιζαν τότε κάποια 'παικτάκια' ονόματι Ζε Ρομπέρτο, Μποάτενγκ, Φαν Νιστελρόι, Ματάισεν, Πέτριτς.

Φυσικά, ως επίλογο, να πω ότι τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του '80, έκτισε και ΓΙΓΑΝΤΩΣΕ ο τεράστιος Αυστριακός Ερνστ ΧΑΠΕΛ, κατά την ταπεινή γνώμη μου ένας από τους τρεις κορυφαίους ever προπονητές στον κόσμο. Του οποίου, από προχτές, θα τρίζουν τα κόκαλα.