Την τελευταία τριετία, αυτήν του μνημονιακού ΠΑΟ, η ΑΕΚ πήρε ως φιλοξενούμενη τρία ισόπαλα αποτελέσματα. Αν ο ΠΑΟ ήταν στα καλά του, τα τρία εκτός έδρας Χ, θα 'ταν σούπερ για τον Δικέφαλο. Όμως -δικαίως- λόγω της κατάστασης του τριφυλλιού, χαρακτηρίστηκαν έως και αποτυχίες.
Στην Ελλάδα των δεισιδαιμονιών (σ.σ.: εδώ, κάποιοι πιστεύουν στα ημερομήνια...) λέγεται ακόμα
κι από ρεπόρτερ της ΑΕΚ ότι τα stop που βάζει ο ΠΑΟ οφείλονται εν πολλοίς στη βαριά του φανέλα. Και φουσκώνουν οι βάζελοι από περηφάνια...
Τρίχες κατσαρές: Ούτε οι φανέλες παίζουν μπάλα ούτε ο κόσμος.
Η εξήγηση είναι πολύ απλή: Σε αυτά τα τρία ματς με ΠΑΟ εκτός, η Ένωση δε βρέθηκε σε καλό φεγγάρι. Και γενικώς εκείνη την εποχή, και στα συγκεκριμένα ματς.
Κι από την άλλη στον ΠΑΟ, υπήρχε το αίσθημα της επιβίωσης και μια ψυχολογική άνεση ότι 'εμείς και να χάσουμε δεν είμαστε το φαβορί, οπότε πάμε δίχως άγχος'. Κι όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλο ρόλο παίζει στο ποδόσφαιρο, η έλλειψη άγχους. Αυτοί οι δύο παράγοντες παίζουν ρόλο την τελευταία τριετία. Σε όλα τα ματς, η ΑΕΚ, θεωρητικά, ως ρόστερ, ως οργανισμός πήγε ως ΑΝΩΤΕΡΗ. Και ήταν. Αλλά δεν το απέδειξε.
Έτσι και σήμερα. Αν η ΑΕΚ μπει αποφασισμένη και παίξει αυτό που μπορεί, τον έχει τον ΠΑΟ. Ίσως και άνετα. Αν μπει πάλι χασομερώντας και δεν αντιτάξει πάθος στον εκ προοιμίου παθιασμένο ΠΑΟ, θα μιλάμε για τέταρτη σερί χρονιά πεταμένων βαθμών...
ΥΓ: Επίτηδες, έβαλα αυτή τη φωτό του Νέλσον Ολιβέιρα, για να θυμίσω σε ποια χώρα έπαιζε πριν έρθει εδώ να μας κάνει την τιμή...