Άντρο ανεμβολίαστων η Θεσσαλονίκη

Τα κρούσματα του κορονοϊού ξέφυγαν, οι μνήμες της περσινής τραγικής εξέλιξης κυρίευσαν τα κεφάλια των αρμοδίων και στο τραπέζι έπεσε πρόταση για επιβολή νέων περιορισμών στην κυκλοφορία των πολιτών και την λειτουργία των καταστημάτων.

Τελικά, η σχετική εισήγηση δεν έγινε αποδεκτή, καθώς η κυβέρνηση δεν ήθελε το μίνι lockdown που θα αποτελούσε ομολογία της αποτυχίας της να διαχειριστεί την πανδημία. Αποτέλεσμα, η «ελεύθερη» Θεσσαλονίκη, ανάμεσα σε «κόκκινους» νομούς. (Τρελά πράγματα)

Τα αίτια της ιδιαίτερης έκρηξης των κρουσμάτων στην περιοχή μας, πολλά:

- Οι ελλιπείς έλεγχοι στις οδικές συνοριακές εισόδους από τους βόρειους γείτονες το καλοκαίρι.

- Η διοργάνωση της ΔΕΘ και ο συνακόλουθος συνωστισμός στα περίπτερα, στις εκδηλώσεις και στις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν.

- Το άνοιγμα των σχολείων και η έλευση χιλιάδων φοιτητών στην πόλη υπό καθεστώς κυριαρχίας της μετάλλαξης «Δ», που μεταδίδεται ευκολότερα ανάμεσα στους νέους και τα παιδιά.

Σημαντικότερο όμως από όλα, είναι ότι η Θεσσαλονίκη και η ενδοχώρα της, είναι η πλέον ανεμβολίαστη περιοχή της χώρας, ένα άντρο των αντιεμβολιαστών.

Δεν είναι της ώρας η αναζήτηση ερμηνείας για την… υπεροχή της Μακεδονίας στην απήχηση των θεωριών συνωμοσίας, αλλά αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα, που όσο δυσάρεστη κι αν είναι, δεν είναι δυνατόν να αλλάξει άρδην. Οι αρνητές του ιού και του εμβολίου δεν πρόκειται να αναθεωρήσουν ούτε με τα ειδικά γι’ αυτούς περιοριστικά μέτρα, ούτε με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Μάλλον τότε είναι που θα εξοργιστούν-ριζοσπαστικοποιηθούν περισσότερο, θα στυλώσουν τα πόδια και θα αυτοαναφλεγούν προκειμένου να αποφύγουν να αναγνωρίσουν την… ανοησία τους.

Δεν πιάνει τόπο ούτε ο λόγος των επιστημόνων (όλοι θεωρούνται…πράκτορες του εχθρού), ούτε οι ειδήσεις που διακινούνται από τα ΜΜΕ (αυτοί κι αν είναι οι κατεξοχήν πράκτορες), ούτε οι καμπάνιες, ούτε τα νούμερα και οι στατιστικές, ούτε καν η οικονομική ασφυξία της κοινότητας- ακόμη και των ιδίων.

Αυτή είναι η ουσία του κολλήματος, της εμμονής και της ιδεοληψίας. Να είσαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό που πιστεύεις, ώστε να αντιμετωπίζεις με πείσμα και κλειστά αφτιά ακόμη και τα προφανή.

Κάποιοι βέβαια μπορεί να κάνουν πίσω, μόνο όμως αν την πάθουν άσχημα από την αμυαλιά τους, αν αρρωστήσουν οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειας τους, αν η ασθένεια τους αφήσει μόνιμες βλάβες, αν χάσουν προσφιλή τους πρόσωπα. Τότε όμως θα είναι αργά.

Δοκίμασα να μιλήσω με αντιεμβολιαστές και… τράκαρα σε τοίχο. Χαμένος κόπος και μάταια ελπίς.

Με αυτά ως δεδομένα, καταλήγω δυστυχώς στην πρόβλεψη πως οι μήνες που θα έρθουν θα είναι σκληροί. Το τέταρτο κύμα δεν θα το αποφύγουμε. Ας προετοιμαστούμε να ακούμε για γνωστούς που θα κολλήσουν και που θα υποστούν την δοκιμασία της νόσησης. Ήπια, σοβαρή, πολύ σοβαρή. Κυρίως οι ανεμβολίαστοι, αλλά και εμβολιασμένοι με υποκείμενα νοσήματα.

Έτσι προβλέπω να διανύσουμε τους τελευταίους μήνες του τρέχοντος έτους και δεν βρίσκω τίποτα άλλο να κάνουμε πέραν του να προσέχουμε πολύ, να τηρούμε τα μέτρα προστασίας και- φυσικά- να αποφεύγουμε συγχρωτισμό με τους παράλογους που στην καλύτερη περίπτωση θα μας βγάλουν από τα ρούχα μας και στην χειρότερη θα μας κολλήσουν…