Περπατά κανείς στην πίσω πλευρά του πάρκου; Πίσω απ' το θεατράκι; Αν περάει κάποιος ο (υποτιθέμενος) πεζόδρομος είναι απλά, χρόνια τώρα, χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Ανεπίσημος. Πουθενά δε λέει ότι πρόκειται για χώρο στάθμευσης.
Καβαλάνε τ' αυτοκίνητα σε μια πόλη έτσι κι αλλιώς άναρχη, με αποτέλεσμα τα μισά πλακάκια να είναι σπασμένα. Με κίνδυνο (όπως και στον κανονικό πεζόδρομο) να σπάσεις κάνα πόδι. Άσε που από το πολύ παρκάρισμα, ενίοτε δεν περνά ούτε πεζός, πόσο μάλλον μανούλες με καρότσια. Το θέμα λοιπόν είναι και αισθητικό και πρακτικό και νομιμότητας.
Αυτά τα σπασμένα επικίνδυνα πλακάκια, μέσα και περιμετρικά τού πάρκου τα πληρώνουμε εμείς, οι δημότες. Και τα χαλάνε συνδημότες ή δημότες άλλων πόλεων.
Θα σταματήσει το άναρχο παρκάρισμα στην οδό Γυμναστηρίου (που παρεμπιπτόντως, κάθε πρωί περνούν μαθητές για να πάνε στο γυμνάσιο και στο λύκειο);
Θα αποκατασταθούν οι ζημιές στα πλακάκια; Θα υπάρχει κάποια επίβλεψη; Ενδιαφέρεται κανείς;
Κι όταν θα έρθει 'το πάρκο των χρωμάτων', θα περπατούν παιδιά, γονείς, γιαγιάδες σ' αυτό το χάλι; Και θα πατάνε στα χαλασμένα πλακάκια; Και θα κινδυνεύουν; Και θα ψάχνουν χώρο να περάσουν μέσα από τ' αμάξια;
Αυτά. Προς το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου